Je bent een paar jaar bij elkaar en je relatie is nu zo anders dan in het begin. Toen was er voornamelijk verliefdheid en aantrekkingskracht. Van de ene kant van de kamer kon je een blik naar je nieuw partner zenden en die wist precies wat je bedoelde. En nu? Jullie kibbelen, maken ruzie, en zijn het nergens meer over eens. Je vraagt je steeds vaker af: Wanneer verbreek je een relatie? Wanneer zet je er een punt achter?
Ik ben nu -terwijl ik dit schrijf- twaalf jaar bij mijn vrouw. En we zijn ook al bijna net zo lang getrouwd. En ik heb een fantastisch huwelijk. Natuurlijk kibbelen wel eens en natuurlijk zijn we het niet altijd eens met elkaar. Maar als we woorden hebben, dan zit er vaak een twinkeling in onze ogen.
Het is meer een spel geworden, dan dat we echt boos zijn op elkaar. We dagen elkaar uit, verkennen op een subtiele manier hoever we kunnen gaan. Een vorm van plagen is het. We houden elkaar nauwlettend in het oog, zodat we niet te ver gaan. En zo wordt kibbelen nooit een openlijke ruzie met harde verwijten en slaande deuren.
Niet weggaan, blijven
Is het altijd zo geweest? Nee, natuurlijk niet. Er is heel veel water door de Maas, Rijn en Dommel gegaan voordat we dit niveau hebben bereikt. In die twaalf jaar ben ik eerst in een depressie gestapt en toen ik weer de weg naar een fijner leven had gevonden, stapte mijn vrouw in een depressie. En ik weet niet of je ooit naast een depressief iemand hebt geleefd? Dat is geen pretje. En toch zijn we bij elkaar gebleven. Want dat is er precies wat het eerste wat er nodig is om relatie te laten werken. Niet weggaan. Blijven.
Ik heb het niet altijd zo in mijn leven gedaan. Voor mijn huidige vrouw ging ik met mijn relaties precies hetzelfde om als velen anderen. Ik werd verliefd, aanbad mijn partner, en we hadden onze onderbroeken nog niet aan of ze gingen alweer uit. Na een tijdje verdween de verliefdheid beetje bij beetje.
De roze bril ging af en ik begon vlekjes te zien. Gedrag van mijn partner dat me niet beviel. En uiteindelijk werd dat vlekje zo groot dat het mijn verliefdheid totaal bedekte. En dan ging ik weg. Of ik zorgde ervoor dat de ander wegging. Door mezelf onhebbelijk te gaan gedragen tegen mijn partner. In die tijd duurde mijn relaties zelden langer dan drie jaar. Vaak korter.
Liefde en verliefheid
Liefde en verliefdheid zijn voor mij niet hetzelfde. Het een heeft nauwelijks iets te maken met het ander. Ik vind iedereen lief, maar ik ben niet verliefd op iedereen. Als ik verliefd was, dan was ik niet verliefd op die persoon, maar op de kwaliteit die persoon uitstraalde. Mijn vriendinnen straalde altijd kracht en onafhankelijkheid uit, een kwaliteit die ik in mijzelf mistte. Daar werd ik verliefd op. Op die kwaliteit die ik zelf zo weinig had ontwikkeld. En op een gegeven moment ging die kwaliteit me tegen staan. Het vlekje. Ze was er nooit voor me, ze ging altijd maar haar eigen weg. Het was alsof ik niet bestond!
Zo bezien is verliefdheid dus niet zo’n stabiele basis om een relatie mee te beginnen. Vaak doen we het echter wel zo. Dus als die verliefdheid eraf is, en de vlekjes groeien. Hoe zorg je dan dat je relatie fijn en gezond blijft?
Blijven, niet weggaan
Het begint bij blijven, niet weggaan. Uitzondering op de regel is uiteraard als er sprake is van geweld (fysiek of mentaal) of misbruik. Dan kun je maar beter weggaan en de rust opzoeken. En vanuit daar bepalen hoe je verder wilt met deze relatie. Want midden in het geweld en misbruik zul je zelden fijne beslissingen voor jezelf nemen.
Voor alle andere gevallen geldt: Blijven. Weggaan heeft vaak ook geen zin. Je volgende relatie zal namelijk precies op dezelfde manier verlopen, omdat je het zelfde type valt. Lees: dezelfde kwaliteiten die jij zo mist in je leven. Dan kom je dus in een tredmolen van relaties terecht. Met steeds weer dezelfde uitkomst.
Als je ervoor kiest om aan je relatie te werken, dan begint dat dus bij jezelf. Hoe kan jij die kwaliteit ontwikkelen waar je steeds verliefd op wordt. Als je die kwaliteit namelijk voldoende hebt ontwikkeld, is verliefdheid niet meer nodig. En kun je meteen door naar liefde.
Tegelijkertijd verandert een mens. Heel langzaam. Zeg ongeveer 5% per jaar. Als je dus tien jaar bij elkaar bent dan ben je voor de helft veranderd. En je partner ook. Dan zijn jullie samen 100% anders! En dat is precies het meest gehoorde verwijt in een relatie “Je bent niet meer dezelfde als degene die ik heb ontmoet”. Nee, dat klopt als een bus!
Wanneer verbreek je een relatie?
De kunst is dus om oog voor deze veranderingen te hebben en een weg te vinden die voor jullie allebei werkt. En soms kan dat ook zijn, dat je het eens bent dat je het hier niet over eens bent. En dat je dat dan laat rusten.
Als je dus voor een langdurig relatie wilt gaan, dan is het motto. Blijven, blijven praten en aan jezelf en de relatie blijven werken. Liefde is een werkwoord, zei een wijs iemand ooit eens.
Als je dat wilt, kom dan eens langs voor een vrijblijvende en gratis intake. Gaan we samen kijken hoe we dat voor jou mogelijk kunnen maken.