Het gevoel dat er een zware deken over ons wordt getrokken, dat alle ledenmaten twee keer zwaarder worden, dat alle energie uit ons verdwijnt. Dat de grond onder ons wegzakt. Onrust, soms zweten. Stamelen, niet meer uit je woorden komen. Denken lukt al helemaal niet meer, behalve aan datgene wat ons zo gekwetst heeft.

En dan die diepe steek van pijn. Bij veel mensen in de onderbuik, maar soms ook ergens anders in het lichaam. Dat gevoel kan soms uren aanhouden. Veel mensen willen dat niet voelen, en stappen in boosheid.

Bescherming

Boos (soms zelfs woede) op diegene of datgene wat ons zo gekwetst heeft. Anderen worden stil en kruipen in een hoekje van de bank. Met een dekentje over zich heen. Als bescherming tegen de boze buitenwereld.

Waar worden we door gekwetst? Door woorden van iemand. Door wat die zegt of juist door de toon. Of dat diegene juist iets niet zegt. Of door een blik van iemand.  Of het uitblijven van een (liefdevolle)blik, daar waar jij die wel op zijn plaats vond.

Maar klopt dat wel? Worden wij door anderen zo gekwetst als we denken (en soms halsstarrig beweren)?

Gekwetst reageren

Onlangs vertelde een cliënt mij het volgende: Ze had een tijdlang niet kunnen werken in verband met ziekte. Nu zat ze in een herintredingstraject en werkte ze op halve kracht. Tijdens een lunch kreeg ze het daarover met een van haar collega’s.

Die haar vertelde dat de werkdruk wel erg hoog nu was, en dat het fijn zou zijn dat als mijn cliënt weer volledig aan het werk zou zijn. Mijn cliënt reageerde daarop met begrip, maar stelde ook dat ze nu nog niet in staat was om volledig te werken.

Waarop haar collega zei ‘Wist je dat, toen jij in de ziektewet zat, wij heel hard moesten werken om alles gedaan te krijgen”.

Lui en mislukt

Mijn cliënt vond dat een hele vervelende opmerking en werd er zelfs boos om. Ik vroeg haar wat volgens haar de boodschap van haar collega was. “Dat ik lui ben en geen zin heb om aan de slag te gaan’.

Ik vroeg haar “weet je dat zeker dat ze dit haar boodschap was?”. Nee, dat wist ze niet zeker. Ik vroeg vervolgens ‘Klopte haar opmerking feitelijk? Hebben je collega’s harder gewerkt tijdens jouw ziekte”. Ja, dat klopte wel beaamde mijn cliënt.

Kwetsen onzelf

We zijn geen gedachtelezers, we weten niet wat de ander denkt. Dus interpreteren we de woorden van de ander. En dat doen we vaak op een negatieve manier, bijvoorbeeld door te denken dat we lui zijn. Of waardeloos, of mislukt. En zo kwetsen we onszelf.

Als jij wilt weten hoe jij jezelf kwetst, en waarom je dat doet. En als je daarmee wilt ophouden, kom dan eens langs voor een vrijblijvende intake.

Scan de code