Of het nu tussen moeder en dochter is, tante of neef, of zussen. Het komt in vrijwel elk gezin of familie wel voor. Ruzie. En soms lopen die helemaal uit de hand en praten mensen soms jaren niet meer tegen elkaar. Voorkomen is beter dan genezen. Dus zoom ik in op het ontstaan van familieruzies.
Onlangs raakte ik tijdens een feestje in gesprek met twee zussen. Die me vertelden dat ze nog een zus hadden en dat ze die al vier jaar niet hadden gezien of gesproken. Ik heb mijn eigen zus dertig jaar niet gezien. Zij was negen toen ik thuis de deur uitliep. Weg van mijn ouders. En ze was bijna veertig toen ik haar weer voor een knuffel in mijn armen sloot.
Onze band was meteen weer hecht, vanaf de eerste minuut. En dat was heel fijn. Alleen, al snel werd me duidelijk dat je de tijd die je kwijt bent, nooit meer terug krijgt. Ze heeft een zoon, was dus al zwanger geweest en nog verder terug had ze de vader van de jongen ontmoet.
Missen
Allemaal zaken (en nog veel, veel meer) die we niet met elkaar hebben gedeeld. Haar liefde, haar zorgen, haar twijfel, haar geluk, het moment dat ze mij vertelt dat ze zwanger was. Dat haar zoon geboren werd, en dat ik hem voor het eerst in mijn armen hield.
Dat heb ik allemaal gemist. En dat kan ik nooit meer overdoen. Op het moment dat ik dit schrijf voel ik nog het verdriet daarover. Ja, je kunt je over dingen die je niet hebt gekregen verdrietig voelen.
En mijn zus en ik hadden niet eens ruzie! Wij hebben in barre omstandigheden keuzes gemaakt die ons dertig jaar uit elkaar hielden. Hadden we maar ruzie gehad, dan hadden we dat vast en zeker snel opgelost. Want zowel mijn zus als ik weten wat de oorzaak van familieruzies zijn.
Spiegelneuronen
Een mens heeft namelijk spiegelneuronen in zijn brein. Die zijn hartstikke handig, want zo leren wij. Hou je van dansen of skiën? Ga maar filmpjes kijken van dansende of skiënde mensen. Dan gaat het veel gemakkelijker als jij het zelf gaat doen. De spiegelneuronen hebben de bewegingen namelijk al opgeslagen in je brein. Die weet al hoe jij het moet doen. Nu nog je lichaam.
Die spiegelneuronen gebruiken we ook bij de opvoeding. We spiegelen ons gedrag aan degene die ons opvoedt. En uiteindelijk worden we een spiegel. En zo gebeurt het dus dat een dochter hetzelfde gaat doen als haar moeder. Vader als zoon en tante als neef. En zo leren ook zussen hetzelfde gedrag aan. En dat kan leiden tot irritatie en dus botsingen.
Als ik mijzelf irriteer dan weet ik dat er twee dingen aan de hand zijn. Of ik ben jaloers (ik wil hetzelfde gedrag doen, niet dat overdrevene, maar de afgeslankte vorm) of ik doe precies hetzelfde gedrag als degene waar ik me zo aan irriteer. En daar heb ik dan best een hekel aan, dat ik dat gedrag doe.
Irritatie oplossen
Als ik me na zo’n botsing vastbijt in mijn eigen gelijk (ik geef geen duimbreed toe) en alleen nog maar selectief luister (dat wat ik wil horen en niet wat er gezegd wordt) dan groeit het conflict en uiteindelijk komt het tot een breuk.
De kunst is dus om je irritaties op te ruimen. Het goede nieuws is, dat dit kan. Als je dat wilt doen, kom dan eens langs voor een gratis en vrijblijvende intake. Ook als je iets wil doen aan die langslepende familieruzie.